سیاسی‌کاری و رانت‌خواری در صندوق‌های بازنشستگی؛ ثروت کارگران و بازنشستگان چگونه تاراج می‌شود؟

صندوق‌های بازنشستگی که باید پشتوانه‌ای مطمئن برای میلیون‌ها کارگر و بازنشسته باشند، سال‌هاست به کانونی برای انتصابات رانتی، فساد مالی و ناکارآمدی مدیریتی تبدیل شده‌اند. به گفته فعالان کارگری، این صندوق‌ها به جای تأمین منافع بیمه‌شدگان، در خدمت اهداف سیاسی و منافع گروهی قرار گرفته و سرمایه‌های کلان آنها در شرکت‌های زیان‌ده حیف‌ومیل می‌شود.اگر سه سال پیش شستا را کامل تعطیل می‌کردند، همه این شرکت‌های زیان‌ده را فروخته بودند و پول آن را طلا می‌خریدند، الان بیمه‌شدگان چه ثروتی داشتند؟!

شرکت‌های زیان‌ده؛ سفره‌ای برای رانت‌خواران

بخش زیادی از دارایی صندوق‌ها در اختیار شرکت‌هایی قرار دارد که نه‌تنها سودی برای بازنشستگان ندارند، بلکه با سوءمدیریت و هزینه‌های نجومی به محلی برای توزیع رانت و فرصت‌طلبی تبدیل شده‌اند. بسیاری از این شرکت‌ها صرفاً به‌دلیل وابستگی سیاسی مدیران‌شان باقی مانده‌اند و بدون اصلاح ساختار مالی، هر روز زیان بیشتری بر صندوق‌ها تحمیل می‌کنند.

حقوق‌های نجومی و فساد مدیریتی

یکی از مهم‌ترین انتقادات به صندوق‌های بازنشستگی، پرداخت حقوق‌ها و مزایای کلان به مدیران است. فعالان کارگری تأکید می‌کنند در حالی که میلیون‌ها بازنشسته با مشکلات معیشتی جدی مواجه‌اند، برخی مدیران این صندوق‌ها دریافتی‌های چند ده میلیونی دارند و هیچ نظارت شفافی بر عملکردشان وجود ندارد.

سیاسی‌کاری؛ عامل اصلی بحران

کارشناسان ریشه اصلی بحران در صندوق‌های بازنشستگی را در سیاسی‌کاری و سهم‌خواهی می‌دانند. تغییر دولت‌ها و جابه‌جایی مدیران با نگاه سیاسی، ثبات مدیریتی را از صندوق‌ها گرفته و آنها را از مسیر اصلی وظایفشان خارج کرده است. به گفته تحلیلگران، این روند باعث شده صندوق‌ها به‌جای نهادهای اقتصادی حرفه‌ای، به حیاط خلوت جریان‌های سیاسی بدل شوند.

آینده‌ای مبهم برای بازنشستگان

در شرایطی که صندوق‌های بازنشستگی با بحران نقدینگی و بدهی‌های سنگین دست و پنجه نرم می‌کنند، نگرانی‌ها درباره آینده پرداخت مستمری‌ها افزایش یافته است. فعالان کارگری هشدار می‌دهند اگر اصلاحات فوری در ساختار این صندوق‌ها انجام نشود، امنیت اقتصادی میلیون‌ها بازنشسته و کارگر به‌طور جدی به خطر خواهد افتاد.

*بازنویسی: تحریریه پژواک کارفرما