ورود شرکت‌های اقتصاد دیجیتال به بورس؛ ضرورت راهبردی برای آینده بازار سرمایه ایران

ورود شرکت‌های دیجیتال به بورس ایران از دیدگاه پوریا خالدیان، مدیر پذیرش بورس تهران، نه‌تنها یک فرصت اقتصادی بلکه یک ضرورت راهبردی برای آینده بازار سرمایه است. او معتقد است برای بهره‌گیری از این ظرفیت، باید وضعیت فعلی، موانع و خطرات احتمالی با رویکردی شفاف و تخصصی بررسی شود.

ایران در نقطه جهش قرار دارد

به گفته خالدیان، ساختار جمعیتی جوان کشور، ضریب نفوذ بالای اینترنت و سرعت پذیرش فناوری باعث شده ایران در موقعیتی قرار گیرد که بتواند طی دوره‌ای کوتاه در پذیرش شرکت‌های اقتصاد دیجیتال به جایگاهی پیشرو در منطقه برسد. حضور چند شرکت بزرگ پلتفرمی با میلیون‌ها کاربر فعال، ظرفیت کم‌نظیری ایجاد کرده که بسیاری از کشورها برای دست‌یابی به آن نیازمند دهه‌ها زمان بوده‌اند.

فرصت‌های بی‌سابقه برای بازار سرمایه

یکی از مهم‌ترین فرصت‌ها، وجود شرکت‌هایی با مقیاس واقعی پلتفرمی است؛ شرکت‌هایی که شاخص‌های عملیاتی آن‌ها ( KPIها ) امکان ایجاد عمق جدید در بازار سرمایه را فراهم می‌کند. پذیرش چنین شرکت‌هایی نه‌تنها نقدشوندگی و مشارکت سرمایه‌گذاران را افزایش می‌دهد، بلکه می‌تواند نسل جدیدی از فعالان بازار، به‌ویژه نسل زد، را وارد بورس تهران کند.

آمادگی بازار سرمایه برای اصلاحات مقرراتی

خالدیان با اشاره به اصلاحات چندباره دستورالعمل‌های پذیرش در سال‌های اخیر، می‌گوید فضای لازم برای تدوین مقررات اختصاصی شرکت‌های اقتصاد دیجیتال بیش از هر زمان دیگری فراهم است. این انعطاف‌پذیری می‌تواند ایران را به یکی از معدود بورس‌های منطقه تبدیل کند که زیرساخت مقرراتی مناسب برای پذیرش کسب‌وکارهای فناوری‌محور دارد.

مزیت‌های ورود شرکت‌های دیجیتال برای بورس تهران

پذیرش شرکت‌های اقتصاد دیجیتال می‌تواند نقطه عطفی در تحول بازار سرمایه باشد. به‌دلیل جامعه کاربران گسترده این شرکت‌ها، رفتارهای متنوع سرمایه‌گذاری شکل می‌گیرد و سرمایه‌گذاران جدید جذب بازار می‌شوند. خالدیان این روند را «عمق‌بخشی واقعی» به بازار و عامل افزایش مشارکت عمومی و نقدشوندگی می‌داند.

سه نقش کلیدی بورس تهران در مسیر پیش‌رو

بر اساس تحلیل مدیر پذیرش بورس تهران، عبور موفق از این دوره نیازمند ایفای سه نقش اساسی است:

تنظیم‌گری هوشمند:

بازطراحی دستورالعمل‌های پذیرش، تعریف شاخص‌های عملیاتی استاندارد، ارزش‌گذاری داده‌محور و ایجاد چارچوب‌های نظارتی ویژه کسب‌وکارهای دیجیتال با الگوگیری از بورس‌هایی مانند نزدک، هنگ‌کنگ و سنگاپور.

تسهیل‌گری اکوسیستم فناوری:

هماهنگی میان دولت، نهادهای سیاست‌گذار، شرکت‌های فناوری، سرمایه‌گذاران خطرپذیر و بخش خصوصی برای ایجاد تعامل مؤثر و رفع موانع پذیرش.

رهبری تحول در ابزارهای مالی:

توسعه صندوق‌های سرمایه‌گذاری تخصصی فناوری، طراحی شاخص‌های بورسی مبتنی بر فناوری، ابزارهای مشتقه مرتبط و ایجاد بازار اختصاصی برای شرکت‌های در حال رشد.

خالدیان در مجموع تأکید می‌کند که ورود شرکت‌های دیجیتال می‌تواند فصل تازه‌ای برای بازار سرمایه ایران رقم بزند؛ فصلی که در آن بورس تهران نه‌فقط میزبان صنایع سنتی، بلکه پایگاه اصلی نوآوری و اقتصاد داده‌محور خواهد بود.