بیمه تأمین اجتماعی دردی از کارگران دوا نمی‌کند
افزایش سرسام‌آور هزینه‌های درمان و ناکارآمدی بیمه تأمین اجتماعی نه تنها سفره کارگران را خالی کرده، بلکه تهدیدی جدی برای بهره‌وری و پایداری بنگاه‌های تولیدی است. کارگران مجبور به خوددرمانی و دوری از خدمات پزشکی شده‌اند، در حالی که حق بیمه‌شان هر ماه از حقوق کسر می‌شود.
در حالی که کارگران ستون فقرات بخش تولید و صنایع کشور هستند، فشار هزینه‌های درمان و ناکارآمدی نظام بیمه‌ای، روزبه‌روز آن‌ها را از محیط کار و فعالیت مولد دور می‌کند. گزارش‌های میدانی نشان می‌دهد بسیاری از کارگران در شهرهای کوچک و مناطق صنعتی، حتی برای دریافت خدمات اولیه پزشکی، با صف‌های طولانی و کمبود دارو مواجه هستند.
سهم بیمه تأمین اجتماعی که ماهانه از حقوق کارگران کسر می‌شود، عملاً توان پوشش هزینه‌های واقعی درمان را ندارد. بسیاری از داروهای ضروری خارج از فهرست بیمه قرار گرفته و مراجعه به پزشکان متخصص اغلب مستلزم پرداخت‌های هنگفت و رجوع به بخش خصوصی است. نتیجه این شرایط، خوددرمانی اجباری و صرف‌نظر از مراقبت‌های پزشکی توسط کارگران است.
پیامد اقتصادی و تولیدی
به گفته کارشناسان، این وضعیت نه تنها سلامت کارگران را تهدید می‌کند، بلکه بهره‌وری نیروی کار، کیفیت تولید و توان رقابت بنگاه‌های اقتصادی را کاهش می‌دهد. کارگری که برای تأمین هزینه‌های درمان خانواده خود مجبور به کار در ساعات اضافی یا روی آوردن به مشاغل غیرمولد است، دیگر انرژی و تمرکز لازم برای فعالیت تولیدی را ندارد.
سعید فتاحی، مشاور کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران، هشدار می‌دهد: «در شرایط فعلی درمان برای کارگران به رویا تبدیل شده است. مراکز تحت پوشش بیمه نیز خدمات محدود دارند و پزشکان خصوصی دستمزدهای بسیار بالایی طلب می‌کنند. نیروی کار توان پرداخت این هزینه‌ها را ندارد و مجبور است بیماری خود و خانواده را تحمل کند.»
این وضعیت نه تنها تهدیدی برای رفاه اجتماعی است، بلکه هشدار جدی برای بخش تولید و صنایع کشور محسوب می‌شود. ادامه این روند، موجب کاهش انگیزه نیروی کار، افزایش غیبت‌ها، خطاهای کاری و افت کیفیت محصول خواهد شد.
راهکار پیشنهادی
کارشناسان اقتصادی و حوزه کار معتقدند راه حل، بازنگری فوری در نظام بیمه تأمین اجتماعی، افزایش پوشش‌های درمانی و توسعه مراکز درمانی عمومی است. تنها با اصلاح سیاست‌های بیمه‌ای می‌توان هم سلامت و رفاه کارگران را تضمین کرد و هم ستون فقرات تولید کشور را مستحکم نگه داشت.
تا زمانی که درمان به یک کالای لوکس برای کارگران تبدیل شده و هزینه‌ها از توان مالی آن‌ها فراتر رود، نیروی کار کشور تحت فشار مضاعف باقی خواهد ماند و چرخه تولید دچار اختلال می‌شود.
*بازنویسی: تحریریه پژواک کارفرما
انتهای پیام