تعاونیها، پیشران کسبوکارهای خرد و ابزار مؤثر اشتغالزایی پایدار
تعاونیها با ایجاد بستر مشارکت، تجمیع منابع و حمایت هدفمند، بهعنوان یکی از موثرترین سازوکارهای پشتیبانی از کسبوکارهای خرد، نقش مهمی در اشتغالزایی و تقویت اقتصاد محلی ایفا میکنند.

در شرایطی که بسیاری از مشاغل خرد با چالشهایی نظیر فشارهای مالی، کمبود منابع و نوسانات بازار مواجهاند، تعاونیها میتوانند نقش نجاتبخشی در حمایت از این کسبوکارها ایفا کنند. به گفته کارشناسان، توسعه تعاونیها بهعنوان ساختارهایی مشارکتی و مردمی، زمینهای برای ایجاد اشتغال پایدار، رشد اقتصادی محلی و توانمندسازی فعالان خرد فراهم میآورد.
به گزارش تسنیم، محمدحسین کرامت، نایبرئیس اتاق تعاون استان تهران، در این زمینه با اشاره به ظرفیت بالای بخش تعاون برای رونق اقتصاد خرد گفت: «مدل تعاونی در دوران سختی، راه نجات اقتصاد است. تعاونیها نهتنها موجب کاهش هزینههای تولید و افزایش قدرت خرید اعضا میشوند، بلکه امکان دسترسی به منابع مالی، آموزشی و حمایتی را نیز تسهیل میکنند.»
او با اشاره به موفقیت تجربه جهانی، افزود: «در بسیاری از کشورها، تعاونیها با ایجاد ساختارهای جمعی و شفاف، نقش کلیدی در بقا و رشد کسبوکارهای خرد ایفا کردهاند. امروز هم در ایران میتوان با نگاهی راهبردی به این ظرفیت عظیم، بخش بزرگی از بیکاری و رکود را درمان کرد.»
به گفته کرامت، اتاق تعاون استان تهران آمادگی دارد با راهاندازی مرکزی ویژه حمایت از مشاغل خرد تعاونی، خدمات مشاورهای، آموزشی و پیوندی میان فعالان کسبوکار و منابع مالی را فراهم آورد. این مرکز قرار است تسهیلات موجود را با نیازهای واقعی بازار و علوم روز مانند فناوریهای دانشبنیان و هوش مصنوعی همراستا کند.
وی پیشنهاد داد که با طراحی نقشه راه همکاری مشترک بین وزارت تعاون، بانک توسعه تعاون و اتاقهای تعاون سراسر کشور، بتوان حمایت هدفمندی از مشاغل آسیبپذیر و کمبرخوردار ایجاد کرد.
کارشناسان اقتصادی نیز معتقدند توسعه کسبوکارهای خرد از طریق الگوی تعاونی، افزون بر افزایش درآمد خانوارها، موجب تنوع اقتصادی، کاهش مهاجرت از روستاها و تقویت اقتصاد مقاومتی خواهد شد. کسبوکارهای خرد به دلیل انعطافپذیری بالا، پاسخگویی سریع به تحولات بازار و ظرفیت ایجاد اشتغال در مقیاس وسیع، از ارکان اقتصاد پویا و مردمی هستند.
مطالعات بینالمللی نیز این رویکرد را تأیید میکند. کشورهایی چون کانادا، فنلاند، هند و برزیل با اتکا به ظرفیتهای تعاونی، موفق شدهاند شاخصهای عدالت اجتماعی، توزیع متوازن ثروت و نرخ اشتغال را بهبود دهند. در ایران نیز، در صورت تدوین سیاستهایی حمایتی و عملیاتی، تعاونیها میتوانند به موتور محرک اقتصاد مردمی تبدیل شوند.
در نهایت، تعاونی نهفقط یک نهاد اقتصادی، بلکه ابزاری برای تقویت همبستگی اجتماعی، اعتماد عمومی و توسعه پایدار است. در دورانی که اقتصاد ایران نیازمند مشارکت فراگیر مردم، ایجاد فرصتهای شغلی جدید و کاهش شکافهای اقتصادی است، توجه به ظرفیتهای مغفول مانده تعاونیها بیش از پیش ضروری به نظر میرسد.