صنایع سیمان در انتظار برق پایدار؛ افزایش محدود، اما کافی نیست

اگرچه طبق اعلام متولیان از ابتدای تابستان تاکنون ۴.۴۷ درصد برق بیشتری به صنایع سیمانی تحویل شده اما همچنان این صنعت برای بهبود فرایند تولید در انتظار تامین انرژی پایدار است.

به گزارش مهر، صنعت سیمان از اواخر اردیبهشت ماه با محدودیت‌های جدی در تأمین انرژی روبه‌رو شده است. این محدودیت‌ها به ویژه در فصول گرم سال که مصرف برق به اوج می‌رسد، باعث کاهش تولید و تهدید عرضه سیمان در بازار داخلی می‌شوند. از سویی دیگر برخلاف صنایعی مانند فولاد و آلومینیوم که در احداث نیروگاه اختصاصی و استفاده از ظرفیت‌های برق سبز و آزاد پیشرو بوده‌اند، صنایع سیمانی کمتر در این زمینه سرمایه‌گذاری کرده‌اند و این امر آسیب‌پذیری آنها را افزایش داده است.

در این خصوص فعالان صنعت سیمان تأکید می‌کنند که تأمین انرژی پایدار وظیفه دولت است و تولیدکنندگان مسئولیتی در این زمینه ندارند. کوره‌های سیمان نیازمند کار مستمر هستند و خاموش و روشن کردن مکرر آنها هم زمان‌بر است و هم می‌تواند به تجهیزات آسیب برساند. به گفته کارشناسان، آماده به کار شدن یک کوره یا خاموش کردن آن حدود ۷۲ ساعت طول می‌کشد و این فرآیند باعث ایجاد تنش‌های حرارتی و الکتریکی و هزینه‌های اضافی می‌شود.

در زمستان نیز صنایع سیمانی گاهی مجبور به استفاده از مازوت می‌شوند، به ویژه کارخانه‌هایی که دور از شهرها قرار دارند و دسترسی به منابع گاز محدود است. مصرف مازوت هزینه بالاتری دارد و آسیب زیست‌محیطی ایجاد می‌کند، اما به دلیل قطع گاز، ادامه تولید بدون آن ممکن نیست.

تجربه نشان داده است که محدودیت انرژی باعث شده حتی در روزهایی که باید بیشترین تولید و عرضه صورت گیرد، کارخانه‌ها قادر به کار در ظرفیت کامل نباشند. این محدودیت‌ها، علاوه بر کاهش تولید و سودآوری، می‌توانند تعادل عرضه و تقاضا را در بازار مختل کنند و تأثیر مستقیمی بر پروژه‌های مسکن و ساخت و ساز داشته باشند.

وضعیت تأمین برق صنایع سیمانی

در این ارتباط علی‌اکبر الوندیان، دبیر انجمن کارفرمایان صنعت سیمان با بیان اینکه وضعیت تأمین برق امروز به مراتب بدتر از سال‌های قبل است، می‌گوید: امسال تولید سیمان نسبت به سال گذشته ۴ میلیون تن کاهش یافته است که مهم‌ترین دلیل این کاهش، محدودیت انرژی به ویژه در بخش برق است و ادامه این روند می‌تواند حتی تأمین نیاز داخلی را با مشکل مواجه کند.

الوندیان با اشاره به تجربه سال‌های ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ تصریح می‌کند: تکرار تجربه تأمین انرژی در آن سال‌ها می‌توانست نیاز بازار را پاسخ دهد، اما شرایط امروز بسیار دشوارتر است.

در مقابل، امین حلم‌زاده، مدیر مرکز مدیریت بار و انرژی ایران، اعلام کرده است که صنایع سیمانی از ابتدای تابستان تا نیمه شهریور ماه ۴.۴۷ درصد برق بیشتری نسبت به مدت مشابه سال گذشته دریافت کرده‌اند و این امر باعث آرامش نسبی بازار سیمان شده است.

با این حال، وی تاکید کرد که از ابتدای سال جاری تا نیمه شهریور ماه حدود ۳ درصد انرژی کمتر به صنایع سیمانی تحویل شده است که بخشی از آن به محدودیت‌های دوره جنگ ۱۲ روزه و شرایط خاص آب‌وهوایی بازمی‌گردد.

صنعت سیمان در انتظار انرژی پایدار

به گزارش مهر، اگرچه بین اظهارات مذکور اختلافاتی وجود دارد اما واقعیت این است که اگر تأمین برق صنایع سیمانی به‌طور پایدار انجام نشود، تولید سیمان در کشور با کاهش جدی مواجه خواهد شد و تعادل عرضه و تقاضا در بازار به‌هم خواهد ریخت. این مسئله می‌تواند قیمت‌ها را نوسانی کند و تأمین پروژه‌های مسکن و ساخت‌وساز را با مشکل مواجه سازد، ضمن اینکه ظرفیت صادراتی صنعت نیز کاهش می‌یابد. کارشناسان هشدار می‌دهند که استمرار محدودیت‌های انرژی بدون برنامه‌ریزی و مدیریت، آسیب اقتصادی مستقیم و غیرمستقیم بر این صنعت راهبردی و زنجیره‌های وابسته به آن خواهد داشت.

فعالان صنعت سیمان معتقدند با تأمین انرژی پایدار و بدون قطعی، صنعت قادر است تمام نیاز داخلی را تأمین کند و حتی ظرفیت صادراتی خود را افزایش دهد، بدون نیاز به واردات. به گفته آنها، آزادسازی تدریجی قیمت انرژی و حمایت دولت در قالب مشوق‌ها و زیرساخت‌های مناسب می‌تواند تولیدکنندگان را قادر سازد از ظرفیت کامل خود استفاده کنند و ریسک‌های ناشی از محدودیت انرژی کاهش یابد.