۳۰ سال بیمه، سه روز سرگردانی/ وقتی تأمین اجتماعی پاسخگو نیست

امروز، مستمری بازنشستگان کفاف حداقل هزینه‌های زندگی را نمی‌دهد و دسترسی به خدمات درمانی رایگان تأمین اجتماعی نیز با مشکلات جدی مواجه است. بسیاری از بیمه‌پردازان، پس از سال‌ها پرداخت حق بیمه، دیگر امید چندانی به حمایت واقعی این صندوق ندارند.

یک زن ۶۰ ساله و سرپرست خانوار که ۳۰ سال برای روزگار مبادا حق بیمه پرداخت کرده بود، به دلیل درد شدید کلیه، به بیمارستان‌های تأمین اجتماعی مراجعه کرد و با تجربه‌ای سه روزه از سرگردانی و ناکارآمدی سیستم مواجه شد.

روز اول: مراجعه به بیمارستان هاشمی‌نژاد. با وجود تشکیل پرونده، اعلام شد دستگاه سنگ‌شکن موجود نیست و او باید به بیمارستان خصوصی برود. هزینه‌های بالا مانع درمان رایگان شد و مجبور شد درد را تحمل کند.

روز دوم: مراجعه به بیمارستان میلاد. صف‌های طولانی و نبود اولویت برای بیماران اورژانسی، کار او را به تعویق انداخت. پس از چند ساعت انتظار و انجام مراحل اداری، گفته شد مدارک ناقص است و نمی‌توانند کاری انجام دهند.

روز سوم: بازگشت به میلاد و سپس مراجعه به بیمارستان لبافی‌نژاد. نوبت‌ها و انتظار طولانی ادامه داشت و نهایتاً، درمان کامل تنها با مراجعه به بیمارستان خصوصی و پرداخت ۱۸ میلیون تومان امکان‌پذیر شد.

این تجربه، نمونه‌ای از هزاران مورد مشابه در کشور است که نشان می‌دهد حتی بیمه‌پردازان وفادار نیز از حداقل خدمات تأمین اجتماعی محروم شده‌اند. امروز، بازنشستگان ناچارند در دوران بازنشستگی ادامه کار دهند یا هزینه‌های سنگین درمان را شخصاً پرداخت کنند؛ وضعیتی که نشان می‌دهد صندوق بیمه‌ای که قرار بود آرامش خاطر فراهم کند، از انجام وظایف اساسی خود بازمانده است.

*بازنویسی: تحریریه پژواک کارفرما