مرگ «جشنی» آینه تمام‌نمای بحران روابط کار در خوزستان/ روابط کار در دولت چهاردهم؛ بی‌عمل‌ترین!

صبحگاه دوشنبه، اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی غرب اهواز شاهد از دست دادن یکی از کارشناسان متعهد و متخصص خود بود؛ بهروز جشنی، که بی‌هیچ سابقه بیماری و در حین انجام وظیفه، زیر فشار استرس و تنش‌های کاری، جان به جان‌آفرین تسلیم کرد. روحش شاد و یادش جاودان.

این ضایعه، تنها فقدان یک همکار شریف نیست؛ بلکه زنگ هشداری جدی است درباره شرایط کار و زندگی کارکنانی که در یکی از سخت‌ترین حوزه‌های اداری کشور، در خط مقدم حل مشکلات کارگری و کارفرمایی ایستاده‌اند.

سال‌هاست فریاد می‌زنیم که به داد خوزستان مظلوم ولی مقاوم، در جوار بزرگ‌ترین منابع نفت و گاز جهان، اما گرفتار بیکاری و بی‌مهری، برسید. استانی که بیش از ۳۰۰ هزار بیکار همانند ۳۰۰ هزار بمب ساعتی و ۳۰ هزار پرونده شکایت کارگری دارد؛ رقمی معادل مجموع پرونده‌های هفت استان کشور. این حجم از پرونده، فشار و استرس بی‌سابقه‌ای را بر دوش کارشناسان و کارمندان اداره کار می‌گذارد؛ کارمندانی که خود در بدترین شرایط از نظر امکانات، حقوق، مزایا و رفاه به‌سر می‌برند.

با روی کار آمدن دولت چهاردهم و انتخاب چهره‌های آشنا با جغرافیای خوزستان در وزارت کار و استانداری، بارقه‌ای از امید شکل گرفت؛ اما متأسفانه این امید به سرعت رنگ باخت. حوزه روابط کار در این مدت بی‌عمل‌ترین و تاریک‌ترین دوره خود را تجربه می‌کند.

معاون روابط کار که از زمان انتصاب حتی یک‌بار پایش به اهواز نرسیده، چگونه می‌خواهد مرهمی بر زخم‌های انباشته کارگران و کارفرمایان خوزستان باشد؟

وزیر کار باید شخصاً به خوزستان بیاید، مشکلات کارکنان خدوم اداره کار را از نزدیک ببیند، پرونده «شهید خدمت» بهروز جشنی را در اولویت پیگیری قرار دهد و با اعزام معاون روابط کار و معاون پشتیبانی به استان، شرایط رفاهی پرسنل را بهبود بخشد و گره از مشکلات کارگری و کارفرمایی استان بگشاید.

خوزستان، بی‌عملی فرزندان خود را فراموش نخواهد کرد. هنوز فرصت هست؛ پیش از آنکه دیر شود، پهلوانان و کارشناسان با شرف این دیار را دریابید.