۸۵ درصد روزنامهنگاران زیر خط فقر؛ نیمی به ترک شغل فکر میکنند
گزارش تازه انجمن صنفی روزنامهنگاران استان تهران نشان میدهد بخش بزرگی از فعالان رسانهای با دستمزدی کمتر از خط فقر زندگی میکنند، بیش از نیمی به ترک حرفه خود میاندیشند و مشکلاتی چون نبود امنیت شغلی و کسری سابقه بیمه، شرایط کاری آنها را دشوارتر کرده است.

نتایج پژوهش انجمن صنفی روزنامهنگاران نشان میدهد ۴۲.۹ درصد فعالان این حوزه تنها نیمی از درآمد خود را از محل کار رسانهای بهدست میآورند. به بیان دیگر، روزنامهنگاری به تنهایی توان پوشش هزینههای زندگی اکثریت شاغلان این عرصه را ندارد و بسیاری ناچار به فعالیت در مشاغل دیگر هستند.
انجمن صنفی روزنامهنگاران استان تهران بهتازگی نخستین گزارش جامع دستمزد و وضعیت کاری روزنامهنگاران را منتشر کرده است. این دادهها حاصل پیمایشی در نیمه دوم سال ۱۴۰۳ است که میان ۱۶۵ روزنامهنگار از ۲۹ رسانه پرمخاطب شامل خبرگزاریها، پایگاههای خبری، روزنامهها و مجلات جمعآوری شده است.
تحریریههای جوان و تحصیلکرده
بر اساس این گزارش، ۵۹ درصد پاسخدهندگان زن و ۴۱ درصد مرد بودهاند و میانگین سنی آنها ۳۸ سال است؛ آماری که نشاندهنده جوان بودن تحریریههاست. میانگین سابقه کاری روزنامهنگاران ۱۴.۲ سال برآورد شده و ۹۷ درصد دارای مدرک دانشگاهی هستند؛ بیش از نیمی نیز تحصیلات کارشناسی ارشد یا دکتری دارند.
اکثریت با درآمد کمتر از ۲۰ میلیون تومان
آمارها نشان میدهد دستمزد بیش از ۶۵ درصد روزنامهنگاران بین ۱۰ تا ۲۰ میلیون تومان است، ۱۹.۸ درصد کمتر از ۱۰ میلیون تومان درآمد دارند و فقط ۱.۲ درصد بیش از ۳۰ میلیون تومان دریافت میکنند. با توجه به اینکه خط فقر خانوار در تهران در سال ۱۴۰۳ حدود ۲۰ میلیون تومان بوده، نزدیک به ۸۵ درصد روزنامهنگاران زیر خط فقر قرار دارند.
اختلاف دستمزد میان رسانههای حاکمیتی و خصوصی
در رسانههای حاکمیتی، سهم دریافتکنندگان حقوق ۱۵ تا ۲۰ میلیون تومانی دو برابر بخش خصوصی است؛ در مقابل، تعداد روزنامهنگارانی که در بخش خصوصی ۵ تا ۱۰ میلیون تومان حقوق میگیرند، چهار برابر رسانههای حاکمیتی است. هیچیک از شاغلان رسانههای حاکمیتی کمتر از ۵ میلیون یا بیش از ۳۰ میلیون تومان دریافت نمیکنند.
وابستگی به درآمدهای غیررسانهای
با وجود اینکه ۳۷.۸ درصد روزنامهنگاران بیش از ۹۰ درصد درآمدشان را از محل کار رسانهای بهدست میآورند، ۴۲.۹ درصد اعلام کردهاند که کمتر از نیمی از کل درآمدشان از این راه تأمین میشود؛ موضوعی که نشان میدهد بسیاری برای جبران هزینههای زندگی به مشاغل جانبی روی آوردهاند.
نارضایتی گسترده از حقوق
بر اساس یافتههای پژوهش، ۷۳.۷ درصد روزنامهنگاران از میزان حقوق خود ناراضی یا بسیار ناراضیاند و هیچکس گزینه «رضایت بسیار زیاد» را انتخاب نکرده است. با این حال، بیش از ۷۰ درصد از پرداخت بهموقع حقوق رضایت دارند.
نبود امنیت شغلی و میل به ترک حرفه
۵۶.۱ درصد روزنامهنگاران احساس امنیت شغلی کم یا بسیار کم دارند؛ جالب آنکه این میزان در رسانههای حاکمیتی کمتر از خصوصی گزارش شده است. همچنین ۵۴.۳ درصد گفتهاند به ترک حرفه روزنامهنگاری فکر میکنند.
وضعیت بیمه و کسری سابقه
بر اساس دادههای انجمن صنفی، ۵.۷ درصد روزنامهنگاران هیچ سابقه بیمهای ندارند، ۴۸.۴ درصد کمتر از ۱۰ سال سابقه بیمه دارند و ۲۲ درصد تحت پوشش بیمه کاری نیستند که ۱۵.۹ درصد از آنها به صورت تماموقت در رسانه کار میکنند. همچنین ۳۷.۶ درصد فاقد بیمه تکمیلی درمان هستند.
۵۶ درصد روزنامهنگاران دستکم سه سال کسری سابقه بیمه نسبت به سابقه کاری دارند؛ این کسری برای ۳۷.۷ درصد پنج سال و برای ۱۷.۶ درصد هشت سال یا بیشتر است.
*بازنویسی: تحریریه پژواک کارفرما