گرانی آموزش و کمبود ظرفیت آموزش دولتی/ کارگران قربانی عقبماندگی مهارتی
نماینده کارگران با هشدار درباره عقبماندگی آموزشهای فنی گفت: گرانی دورههای خصوصی و ظرفیت محدود مراکز دولتی باعث شده مهارتهای بهروز فقط در اختیار اقشار مرفه باشد و کارگران از رقابت در بازار کار جا بمانند.
نماینده کارگران در شورای عالی کار با انتقاد از عقبماندگی سرفصلهای آموزشی و ظرفیت محدود مراکز فنیوحرفهای دولتی هشدار داد که «دانش بهروز» در ایران عملاً به کالایی طبقاتی تبدیل شده و تنها در دسترس اقشار دارای توان مالی قرار دارد؛ موضوعی که به گفته او، نتیجهای جز هدررفت سرمایه انسانی کشور ندارد.
ناصر چمنی با اشاره به اینکه بهروزرسانی مهارتها یکی از مهمترین ضرورتهای بازار کار امروز است، گفت: آموزشگاههای فنی و حرفهای موجود پاسخگوی نیازهای واقعی بازار نیستند و در بسیاری از رشتهها، آموزشها بر اساس ماشینآلات و فناوریهایی ارائه میشود که سالهاست در صنایع مدرن کنار گذاشته شدهاند. او تأکید کرد: «بازار کار به سمت اتوماسیون، ابزارهای هوشمند و مهارتهای دیجیتال پیش میرود، اما کارگر ما در سیستمی آموزش میبیند که متعلق به یک دهه قبل است. نتیجه این است که فرد با مدرک فنیوحرفهای وارد بازار میشود، اما برای کارگاههای امروز مهارت عملی کافی ندارد.»
چمنی بخش دیگری از مشکل را گرانی دورههای خصوصی و ناتوانی مالی کارگران برای استفاده از آنها دانست و گفت: «کارگری که برای تأمین هزینههای زندگی خود در مضیقه است، چطور میتواند شهریههای سنگین آموزشگاههایی را بپردازد که ادعای بهروز بودن دارند؟ این مراکز عملاً تبدیل به نهادهایی طبقاتی شدهاند و دانش روز فقط به کسانی میرسد که پول دارند.»
به گفته او، آموزشگاههای دولتی نیز با وجود تلاشها، توان پاسخگویی به حجم بالای کارگران جویای مهارت را ندارند. او افزود: «کارگر به مرکز دولتی مراجعه میکند اما با جملهی “ظرفیت تکمیل است” روبهرو میشود. نه توان مالی برای آموزش خصوصی دارد، نه امکان صبر طولانی. این وضعیت باعث میشود بسیاری از کارگران به جای ورود به مشاغل تخصصی، بهاجبار به سمت کارهای کممهارت یا مشاغل کاذب سوق داده شوند.»
چمنی تأکید کرد که مهارتآموزی نیروی انسانی موتور محرک توسعه اقتصادی است و اگر مسیر یادگیری برای کارگران دشوار، ناکارآمد یا گران باشد، انگیزه آنها برای ارتقای تواناییهایشان از بین میرود. او گفت: «وقتی کارگر میبیند مهارتی که یاد میگیرد در صنعت امروز کاربرد ندارد یا مسیر یادگیری آنقدر پرهزینه است که از عهدهاش برنمیآید، در واقع سرمایه انسانی کشور از دست میرود.»
او خواستار سرمایهگذاری فوری و گسترده در آموزشگاههای دولتی شد و گفت: بهروزرسانی تجهیزات، بازنگری سرفصلها بر اساس نیازهای واقعی بازار، تقویت دسترسی کارگران به دورههای باکیفیت و توسعه زیرساختهای آموزشی باید در اولویت قرار گیرد تا امکان بهرهمندی عادلانه برای همه کارگران فراهم شود، نه فقط قشر برخوردار.
*بازنویسی: تحریریه پژواک کارفرما