دلار ۱۵۰ هزار تومانی معیار قیمتگذاری نساجی/انتظار ۲۰۰ روزه تولید کننده در صف ارز!
صنعت نساجی ایران این روزها مواد اولیه را با فرض دلار ۱۵۰ تا ۱۶۰ هزار تومانی آینده میخرد.فعالان میگویند تا ۲۰۰ روز در صف تخصیص ارز میمانند و بورس کالا هم همین نرخ وحشتناک را کشف قیمت کرده است.
وقتی پروپیلن در بورس کالا تا ۱۶۰ هزار تومان میرود، یعنی بازار رسماً دلار را در همین محدوده دیده است. شجاعالدین امامیرئوف، دبیر انجمن صنایع نساجی میگوید: «معاملات امروز دیگر بر مبنای دلار ۷۰ هزار تومانی یا حتی ۹۰ هزار تومانی بسته نمیشود؛ همه با سناریوی ۱۵۰-۱۶۰ هزار تومانی دست میدهند.»
او هشدار میدهد: «درآمد مردم که بالا نرفته، حتی کم هم شده. وقتی مواد اولیه اینطور گران شود، دیگر هیچ کالای ایرانی نمیتواند با اجناس قاچاق رقابت کند.»
۲۰۰ روز صف ارز، یعنی خودکشی تدریجی تولید
دبیر انجمن نساجی میگوید پروندههایی داریم که ۱۸۰ تا ۲۰۰ روز است در صف تخصیص و تأمین ارز بانک مرکزی خاک میخورند. همین تأخیر به بازار یک پیام واضح میدهد: دولت ارز ندارد. نتیجه؟ انتظارات تورمی منفجر میشود و قیمتها پیشخور میکنند.
قانون ۹۰ درصد ترخیص هم مرد!
تا آبان میشد ۹۰ درصد کالا را از گمرک بیرون آورد و بعد ارز را تکمیل کرد. از آذر این مصوبه تمام شد و هنوز تمدید نشده. حالا تولیدکنندهای که کالا را فروخته، میترسد مجبور شود مابهالتفاوت را با دلار ۱۵۰ تومانی بپردازد.
بورس کالا شد صراف واقعی ایران
امامیرئوف با صراحت میگوید: «چیپس پلیاستر و پلیپروپیلن را از بورس میخریم. چون دولت ارز نداده، عرضه کم است، رقابت سنگین میشود و قیمت تا ۱۵۰-۱۶۰ هزار تومان بالا میرود. این یعنی دلار واقعی همینجاست، نه در سامانه نیما و نه در کوچه پسکوچههای فردوسی.»
نتیجه نهایی:
قاچاق نفس میکشد،تولید خفه میشود،مصرفکننده پول ندارد،بازار با دلار خیالی ۱۵۰+ قیمت میخورد. تا وقتی سیاست ارزی شفاف، پایدار و هماهنگ با واقعیت تولید نباشد، همین چرخه معیوب هر روز تنگتر میشود.
*بازنویسی:تحریریه پژواک کارفرما
انتهای پیام